بواسطة haajer monir
البيت الشعري لحافظ ابراهيم ومعناه:
تعمد الشعر قتل نفسه بالحب والعشق لمحبوبته، كما أن المحبوبة تعمدت قتل المحبوب، وأن الحب الذي يجمعهما هو حب شريف وعفيف، يتجلى في كونه لم تقترف عينه إثما.
ببه عربی و خانه البته نه دقیقا در این مورد فارسی آن است ولی در فارسی هم از همان بیت و مصراع در همه جا استفاده میشود.که در اولی یک سطر کامل که شامل دو نیم سطر میشود را یک بیت و آن دو نیم سطر را هر کدام مصراع یا مصرع گویند مگر در نوعی شعر که در فارسی به سپید ونیمایی و نو معروف است که از وزن عروضی تبعیت چندانی نمیکند و قافیه نیز خیلی از اهمیت و نظم شعر موزون یاکلاسیک برخودار نیست و در نیمایی گاه اصلا قافیه ها بیش از دو بار شبیه یا هم قافیه نیست